2005/2006
W czerwcowym Pucharze Doskonałego Mleka uplasował się na 5. pozycji, po skokach na 117,0 m i 130,0 m. W letnich mistrzostwach Polski zajął 7. miejsce na dużej skoczni – Wielkiej Krokwi w Zakopanem, skacząc 121,5 m i 131,5 m oraz 5. miejsce na Średniej Krokwi, ze skokami 81,0 m i 91,5 m.Odnotował dobre występy w Letnim Grand Prix 2005 – wystartował w siedmiu z ośmiu zawodów, punktując we wszystkich. Nie pojawił się jedynie na starcie w Hinterzarten. 12 sierpnia w Einsiedeln zajął trzecie miejsce w kwalifikacjach. Dzień później odbył się konkurs główny. Po pierwszej serii, w której uzyskał 110 m, był szósty. W drugiej skoczył o metr krócej i zajął jedenaste miejsce.
Już kolejnego dnia rozegrano zawody w Courchevel. Po skokach na 122,5 m i 124,5 m był ósmy, tym samym po raz pierwszy znajdując się w pierwszej dziesiątce. W rodzinnym Zakopanem odnotował najsłabszy w tym sezonie na igelicie występ, kończąc zawody na 24. pozycji. W Predazzo i Bischofshofen znajdował się w drugiej dziesiątce (odpowiednio 12. i 15. lokata). Najlepszy wynik osiągnął 10 września w japońskiej Hakubie. Po pierwszym skoku (na 120 m) zajmował trzecie miejsce by ostatecznie po drugiej próbie o długości 117,5 m uplasować się na piątej pozycji, ze stratą 8,5 pkt do podium. Dzień później w tym samym miejscu zajął 13. pozycję. Grand Prix ukończył na 11. miejscu w klasyfikacji generalnej, z dorobkiem 166 punktów. Była to najwyższa pozycja wśród reprezentantów Polski.
Pierwszy konkurs Pucharu Świata sezonu 2005/2006 odbył się 26 listopada w Kuusamo – skoczył tam w jedynej, pierwszej serii 120,5 m i zajął 26. miejsce. Jeszcze tego samego dnia został zorganizowany drugi konkurs, w którym uzyskał odległość 88,5 m i zajął 43. miejsce. Na początku sezonu plasował się na 32. pozycji w klasyfikacji. W Lillehammer znalazł się w czwartej dziesiątce – na 35. i 33. miejscu. W Harrachovie punktował, skacząc 120,5 w pierwszej serii i o metr dalej w serii drugiej – znalazł się na 25. pozycji. W drugim konkursie w tym czeskim mieście został zdyskwalifikowany. W szwajcarskim Engelbergu znalazł się na 41. miejscu po skoku na 113 m. Przed Turniejem Czterech Skoczni znajdował się na 42. miejscu w klasyfikacji generalnej.
Podczas Świątecznego Konkursu skoków, rozgrywanego 26 grudnia 2005 w Zakopanem, zajął 2. lokatę, przegrywając z Adamem Małyszem o 22,3 punktu.
Podczas zawodów 54. Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie przegrał z przydzielonym mu do pary Martinem Kochem. Ukończył konkurs na 49. miejscu, ze skokiem na 97 m. W Garmisch-Partenkirchen rywalizował w pierwszej parze z Balthasarem Schneiderem. Pokonał go w rundzie KO skokiem na 109,0 m i był 29. W finałowej serii wylądował metr bliżej i utrzymał pozycję, awansując na 32. miejsce w klasyfikacji łącznej TCS. W Innsbrucku po skoku z telemarkiem na 128,5 m zajął drugie miejsce w kwalifikacjach, przegrywając jedynie z Ahonenem. Skok został uznany w mediach za sensacyjny, a sam Polak uznał go za najlepszy w dotychczasowej części sezonu. W konkursie głównym skoczył 116,0 m i uzyskał notę o 3,1 pkt niższą niż jego przeciwnik Michael Uhrmann. Znalazł się na 41. pozycji i spadł o jedną lokatę w klasyfikacji generalnej. W Bischofshofen przegrał z Noriakim Kasaim – zajął 33. miejsce przy skoku na 124,5 m. Ukończył Turniej na 34. miejscu z dorobkiem punktowym 486,1 i spadł na 45. pozycję w klasyfikacji generalnej PŚ.
Stoch został powołany na pierwsze w karierze Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 2006 w Kulm. Na oficjalnych treningach plasował się w pierwszej piętnastce, uzyskując odległości 191,5 m i 187 m. W kwalifikacjach oddał skok na 185,5 m i zajął w nich 20. miejsce. W serii próbnej przed rozgrywanym 13 stycznia konkursem głównym skoczył 157,5 m. W pierwszej rundzie konkursowej uzyskał 170 m, jednak została ona odwołana. Po skokach 15 zawodników zajmował czwartą lokatę. W powtórzonej serii oddał skok na odległość 152,0 m i nie zakwalifikował się do kolejnych serii – zajął 35. miejsce. W konkursie drużynowym startował w trzeciej grupie. Przed jego próbą Polska była siódma. Na oddanie swojego skoku musiał czekać kilkanaście minut ze względu na trudne warunki atmosferyczne. Ostatecznie uzyskał odległość 137,5 m. Polska nie awansowała do finału, zajmując ostatnie, dziewiąte miejsce i tracąc 82,9 pkt do ósmych Czechów.
„ |
Trochę zjadła mnie chyba trema, za bardzo chciałem, a na „mamucie”
nie można przedobrzyć, bo to kończy się źle. Przekonałem się w konkursie
drużynowym. Miałem dobre warunki, ale zepsułem skok. Cóż, jak to się
mówi, „skały nie zjesz”, więc trzeba żyć dalej i skakać dalej
|
” |
— Kamil Stoch |
7 lutego odczytał tekst ślubowania olimpijskiego. 11 lutego rozpoczęła się rywalizacja w ramach Zimowych Igrzysk 2006 w Turynie. Zawody skoków rozgrywano w Pragelato. Po oficjalnych treningach, w których plasował się pomiędzy 26. a 55. miejscem, w kwalifikacjach na skoczni normalnej skoczył na 99 m i zajął 19. lokatę. Następnego dnia, w serii próbnej był 19. ze skokiem na odległość 96,5 m. W pierwszej rundzie konkursu głównego lądował na 100. metrze i był piętnasty, ex aequo z Romørenem. W finałowym skoku uzyskał odległość 98,5 m i ostatecznie zajął szesnastą pozycję.
Podczas oficjalnych treningów na dużej skoczni najlepszym rezultatem Stocha było dziesiąte miejsce po skoku na 129,5 m. W kwalifikacjach zajął 42. miejsce, uzyskując 110 m i awansował do głównego konkursu jako jeden z trzech reprezentantów Polski. W serii próbnej uzyskał 118,5 m. W pierwszej kolejce konkursowej osiągnął 116,5 m i awansował z ostatniego, 30. miejsca. Otwierając drugą rundę, wylądował na 121. metrze zeskoku i przesunął się na 26. lokatę. W konkursie drużynowym skakał w drugiej grupie. W otwierającej serii uzyskał 122 m i pozwolił drużynie na awans z 9. na 8. pozycję. Po pierwszej serii Polacy byli piąci. W drugiej rundzie lądował 2,5 m dalej. Polska ostatecznie zajęła piątą lokatę w gronie szesnastu drużyn.
Po zakończeniu igrzysk rozegrano w Polsce krajowe mistrzostwa. Na Wielkiej Krokwi Stoch zdobył brązowy medal po skokach na 128,5 m i 126 m. Na średnim obiekcie zdobył drugie w karierze srebro, po skokach na 88,5 m i 87,5 m tracąc do zdobywcy tytułu, Małysza, 7,5 pkt.
4 marca od konkursu drużyn w Lahti rozpoczął się Turniej Nordycki 2006. Stoch startował w otwierającej grupie. Oddał skoki na 120 m i 124 m, przy czym w drugiej serii upadł. Reprezentacja zajęła ósme miejsce. W rywalizacji indywidualnej zajął 40. miejsce. Nie punktował także w następnych konkursach turnieju: Kuopio był 34., w Lillehammer 34. (tu skakał jednak w bardzo niekorzystnych warunkach), a w Oslo zajął 44. pozycję. W końcowej klasyfikacji TN znalazł się na 38. lokacie.
Do przedostatniego konkursu sezonu PŚ na Velikance nie awansował, uzyskując po skoku na 177,5 m 46. miejsce w kwalifikacjach.
W sumie wziął udział w szesnastu konkursach tego sezonu PŚ, punktując w pięciu z nich. Oprócz tego raz nie zakwalifikował się do konkursu i raz został zdyskwalifikowany. Uplasował się na 45. miejscu w klasyfikacji generalnej, z dorobkiem 41 pkt, ex aequo z Dienisem Korniłowem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz