Kamil Stoch 1998-1999/ 1999-2000

W 1998 wygrał konkurs skoków w Lomnicach nad Popelkou. W sierpniu tamtego roku wystąpił w zawodach nieoficjalnych mistrzostw świata dzieci w Garmisch-Partenkirchen (FIS Schüler Grand Prix). W kategorii do lat 12 zajął szóste miejsce, a w konkursie drużynowym był trzeci. W Polsce wygrał wszystkie sześć konkursów letniej ligi, w których brał udział (w kategorii 1987-1988). Uplasował się na drugiej pozycji w Pucharze McDonald’s (kategoria 1987 i młodsi), będąc jednak najlepszym z Polaków. W LMP juniorów na Małej Krokwi zajął 14. miejsce w kategorii 1983 i młodsi.
We wrześniu wygrał konkurs do lat 13 w niemieckim Klingenthal^.
W zimie również uzyskiwał dobre rezultaty. 19 grudnia stanął na najniższym stopniu podium w konkursie o Mistrzostwo Beskidzkiego Okręgowego Związku Narciarskiego w Szczyrku. Był to konkurs Open, a przegrał w nim ze starszymi zawodnikami – Wojciechem i Tomisławem Tajnerem, będąc najmłodszym zawodnikiem w czołowej „dziesiątce”. W zawodach dla młodzików na mniejszym obiekcie był drugi, przegrywając ze Stefanem Hulą. Na mistrzostwach makroregionu zajął pierwsze i drugie miejsce (na Maleńkiej Krokwi przegrał z Janem Mąką. Podczas Mistrzostw TZN zajął dziesiąte miejsce w konkursie juniorów na skoczni K-85. W dodatkowej klasyfikacji juniorów młodszych był czwarty. Natomiast w konkursie młodzików na obiekcie K-65 zwyciężył. Podczas Pucharu SMS był czternasty w otwartym konkursie juniorów na Średniej Krokwi, natomiast zwyciężył rywalizację juniorów młodszych na mniejszym obiekcie. Wygrał też Puchar Ferii na obiekcie K-30 w kategorii 1987-1988. W lutym brał udział w dwóch konkursach w Szczyrku – w Mistrzostwach Śląska w kategorii 1985 i młodsi przegrał jedynie ze Stefanem Hulą , a w konkursie o Puchar Prezesa PZN Młodzików wygrał. Poza tym w tamtym sezonie wygrał trzy konkursy ligi szkolnej, a w jednym był drugi. 21 marca 1999, w wieku 12 lat, występował jako przedskoczek podczas zawodów Pucharu Świata w kombinacji norweskiej na zakopiańskiej Wielkiej Krokwi i osiągnął odległość 128 m. Żaden z kombinatorów biorących udział w zawodach nie przekroczył 125 m. Stocha nazwano „nadzieją polskich skoków” i następcą Stanisława Bobaka. Ważył wtedy 28 kg i miał 138 cm wzrostu. Grupę trenujących w Zakopanem zawodników odwiedzili wkrótce potem dziennikarze Telewizji Polskiej. Stoch udzielił im wywiadu, w którym opowiedział o początkach swej kariery i marzeniach sportowych.

1999/2000

31 lipca 1999 został mistrzem świata młodzików, oddając skoki na 43,5 m i 40 m oraz wyprzedzając o pół punktu srebrnego medalistę Matevza Sparoveca. Drużynowo ponownie był trzeci. W sierpniu zajął drugą lokatę w Pucharze McDonald’s oraz Letnich Mistrzostwach Makroregionu. W obu przypadkach przegrał ze Stefanem Hulą. W październiku wygrał Ogólnopolskie Spotkania UKS w kategorii 1986-1987. Ponadto tamtego lata zwyciężył w trzech konkursach letniej ligi szkolnej^.
18 września w Klingenthal odniósł podobnie jak rok wcześniej zwycięstwo w konkursie do lat 13, obsadzonym głównie przez niemieckich juniorów^{. .}Na Mistrzostwach TZN w konkursie na Małej Krokwi w kategorii „1984 i młodsi” zajął trzecie miejsce, a na Maleńkiej Krokwi w niższej kategorii wygrał. W styczniu odbyły się Mistrzostwa Śląska w Szczyrku. Wziął udział w czterech konkursach, a najlepszy rezultat – drugie miejsce, za Mateuszem Rutkowskim – uzyskał w konkursie na skoczni 30-metrowej dla rocznika 1986 i młodszych. W rywalizacji open na większym obiekcie był 30. W lutym w Karpaczu zajął 16. miejsce w otwartym konkursie o Puchar Burmistrza tego miasta. Wygrał też konkursy marcowych Mistrzostw SMS-ów w Zakopanem na obiektach K-65 i K-85 w kategorii „1984 i młodsi”. Ponadto pięciokrotnie stawał na podium ligi szkolnej, trzykrotnie zwyciężając. W marcu stanął jeszcze na najniższym stopniu podium w Ogólnopolskich Spotkaniach UKS na Maleńkiej Krokwi (za Rutkowskim i Hulą). Wygrał też towarzyski Puchar RMF FM.