Witam dziś chciała bym rozważyć argument iż osoby niepełnosprawne też mogą się przyjaźnić ze sprawnymi osobami , w moim przypadku to jak najbardziej jest to realne mam wielu znajomych którzy są sprawni a ja nie i mimo obaw które na początku były już nie ma ich .Gdyż możemy być w pełni akceptowani i cieszyć się z życia jak sprawni , to że jesteśmy na wózku czy też mamy inne choroby nie oznacza że musimy być skreślani . Ja i moje sprawne koleżanki potrafimy robić wspólnie wiele ciekawych rzeczy i potrafimy się także dobrze przy tym bawić . ☺
Dziękuję im za to że są i że wspierają mnie w trudnych chwilach.Wasza Kinia
Dziękuję im za to że są i że wspierają mnie w trudnych chwilach.Wasza Kinia
Kochani, dziś chciałabym poruszyć temat
przyjaźni osób niepełnosprawnych z
pełnosprawnymi. Gdy byłam w liceum czy w gimnazjum czy podstawówce niestety
nie byłam akceptowana.
Kiedy
poznałam Martę zrozumiałam, że po mimo wszystko mogę mieć przy sobie kogoś, kto mnie będzie
akceptował taką jaką jestem. Kolejnym momentem, gdy zrozumiałam, że mogę żyć
jak wszyscy, był moment, gdy powstał czat fanów zespołu LemON. Poznałam tam
wiele wspaniałych osób . Myślę ,że to będą przyjaźnie do końca życia. Gdy
tylko mam jakiś problem wiem ,że mogę napisać czy zadzwonić do Darii czy Ady .
Nie znam ich na żywo. Ale i tak są dla mnie jak rodzina. Z Darią
zobaczę się pierwszy raz w wakacje na obozie w Piekoszowie, gdzie Daria będzie
moją opiekunką. A z Martą ( moją kochaną Misią ) przywitam Nowy Rok.
Kochani pamiętajcie, niepełnosprawność nie jest przeszkodą do
aktywnego życia.
Na koniec pokaże Wam zdjęcia ze spotkań z moją Martusią.
Wasza Monika
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz