Światowy Dzień Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca - coroczne święto łączące 100 milionów wolontariuszy, obchodzone 8 maja w 192 krajach, w celu przedstawienia społeczeństwu zadań wykonywanych przez Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca i rozpowszechniania idei humanitaryzmu i bezinteresownej pomocy. Za datę obchodów przyjęto dzień urodzin Henriego Dunanta, założyciela
Czerwonego Krzyża.
Flaga Międzynarodowego Ruchu CK i CP.
Historia
W 1922 roku (w 4 lata po I wojnie światowej), z inicjatywą ustanowienia obchodów światowego dnia i tygodnia
Czerwonego Krzyża,
wystąpił ówczesny Czechosłowacki Czerwony Krzyż (CCK). Proklamowano
ogłoszenie trzydniowego symbolicznego rozejmu na czas świąt
wielkanocnych w celu promocji pokoju. Inicjatywa ta znana jest jako "Rozejm Czerwonego Krzyża" i jest uznawana za pierwotną ideę
Światowego Dnia Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca.
W 1925 Liga Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca (obecnie od 1991 Federacja) rozważyła ten projekt przedstawiony przez krajowe stowarzyszenia z Peru, Portugalii, Polski, Chin oraz Meksyku i podczas 14. Międzynarodowej Konferencji CK powołano Komisję ds. ustanowienia święta na wzór
Rozejmu Czerwonego Krzyża.
Na 15. Międzynarodowej Konferencji w Tokio (1934), Komisja zaaprobowała zasady
Rozejmu.
W lipcu 1946 (w rok po zakończeniu II wojny światowej) Liga przyjęła wniosek CCK o ustalenie międzynarodowego dnia, w którym propagowane byłyby na całym świecie ideały i zadania Ruchu (
rezolucja nr 14 XIX Sesji Rady Gubernatorów, Oksford 1946).
W marcu 1948 Komitet Wykonawczy Ligi ustanowił 8 maja wspólnym świętem dla wszystkich stowarzyszeń. Od 1984 przyjęto nazwę Światowy Dzień Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca.
Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca (
ang. International Red Cross and Red Crescent Movement)
– międzynarodowy ruch humanitarny, zrzeszający około 97 milionów
wolontariuszy na całym świecie, stworzony aby chronić ludzkie zdrowie i
życie, zapewniać szacunek dla istoty ludzkiej, oraz by łagodzić i
zapobiegać ludzkiemu cierpieniu, odrzucając jednocześnie dyskryminację
opartą na pochodzeniu narodowościowym, rasowym, klasowym, przekonaniach religijnych, czy politycznych.
Często używany termin
Międzynarodowy Czerwony Krzyż jest
właściwie terminem nieprawidłowym, gdyż nie istnieje jedna organizacja
nosząca tę nazwę. W rzeczywistości ruch tworzy kilkanaście organizacji,
które są od siebie niezależne, lecz zjednoczone w ruchu pod wspólnymi
zasadami, celami, symbolami, statutami, oraz zarządzającymi organami. W
skład ruchu wchodzą:
- Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża (ICRC) – będący strażnikiem prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych, który może składać skargi do Komitetu Praw Człowieka ONZ oraz Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
- Międzynarodowa Federacja Towarzystw Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca (IFRC)
- Stowarzyszenia krajowe Czerwonego Krzyża, Czerwonego Półksiężyca (w
większości państw muzułmańskich) i Czerwonej Gwiazdy Dawidowej (Magen David Adom; w Izraelu)
Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża
Flaga Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża
MKCK jest niezależną, neutralną organizacją zapewniającą ochronę i pomoc humanitarną ofiarom wojny i przemocy. Nie jest organizacją rządową, mimo iż współpracują z nią rządy państw. Nie jest również organizacją pozarządową,
ponieważ oprócz działalności społecznej i indywidualnej obejmuje także
zakres działalności państwowej. Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża
otrzymał obecną nazwę w 1875 po przyjęciu jako znaku rozpoznawczego dla sanitariuszy i szpitali polowych odwrotnych barw sztandaru Szwajcarii
(czerwony krzyż na białym tle). Jest to centrum informacji o jeńcach,
osobach internowanych i zaginionych. Interweniuje również w tych
sprawach u właściwych władz, zajmuje się poszukiwaniem zaginionych oraz
wymianą jeńców podczas wojny. Komitet spieszył z pomocą humanitarną
ofiarom konfliktów w Wietnamie, na Bliskim Wschodzie, w Ameryce Środkowej i Afryce.
Uczestniczy w przygotowaniu projektów konwencji dotyczących
humanitarnego prawa konfliktów zbrojnych. Może z upoważnienia stron
walczących występować w roli mediatora i pośredniczyć w wymianie jeńców
wojennych, rannych i chorych osób cywilnych.
Misja
Podstawową
misją Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca jest zapobieganie i
łagodzenie cierpienia ludzkiego oraz ochrona ludzkiej godności, bez
jakiejkolwiek dyskryminacji dotyczącej narodowości,
rasy, płci, przekonań religijnych lub politycznych. W wypełnianiu
swojej misji Czerwony Krzyż i Czerwony Półksiężyc podejmuje przede
wszystkim takie zadania jak:
- ochrona życia i zdrowia,
- zapewnienie poszanowania istoty ludzkiej, zwłaszcza podczas konfliktów zbrojnych i w innych krytycznych sytuacjach,
- praca na rzecz zapobiegania chorobom i rozwijanie pomocy społecznej,
- aktywizowanie pracy wolontariuszy i stała gotowość do niesienia pomocy,
- budowa uniwersalnego poczucia solidarności ze wszystkimi, którzy potrzebują ochrony i pomocy.
Statut, wspólny dla wszystkich części składowych Ruchu CK i CP, określa następująco jego wspólną misję:
|
Stowarzyszenia krajowe Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca,
Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża i Międzynarodowa Federacja
Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca stanowią łącznie
światowy ruch humanitarny,
którego posłannictwem jest zapobieganie ludzkim cierpieniom i
łagodzenie ich wszędzie, gdzie one występują, ochrona życia i zdrowia
oraz działanie na rzecz poszanowania istoty ludzkiej, zwłaszcza w czasie
konfliktu zbrojnego i w innych sytuacjach zagrożenia, praca na rzecz
zapobiegania chorobom oraz podnoszenia zdrowotności i opieki społecznej,
popieranie dobrowolnego niesienia pomocy oraz stałej gotowości członków
Ruchu do niesienia pomocy, jak również powszechnego poczucia
solidarności z tymi, którzy potrzebują pomocy i ochrony ze strony Ruchu.
|
Poprzez swą działalność humanitarną i upowszechnianie swoich ideałów
Ruch CK i CP wspiera trwały pokój, który nie może być rozumiany po
prostu jako stan bez wojny, lecz jako dynamiczny proces współpracy
między wszystkimi państwami i narodami, współpracy opartej na
poszanowaniu wolności, niepodległości i suwerenności narodów, równości
praw człowieka, jak również na sprawiedliwym i równym podziale zasobów
dla zaspokajania potrzeb narodów. „Inter arma caritas” („Miłosierdzie
wśród walki”) oraz „Per humanitatem ad pacem” („Przez humanitaryzm do
pokoju”) – to dewizy wyrażające wspólne ideały Ruchu CK i CP.